Iemand een spiegel voorhouden, je spiegelen aan iemand, jezelf recht in de spiegel aankijken…allemaal bekende uitdrukkingen in de Nederlandse taal. De meeste spiegels zijn gemaakt van een glazen plaat waar aan de achterkant een laagje reflecterend materiaal is bevestigd. Zonder reflectielaag, geen spiegeleffect. Maar voor het spiegeleffect is meer nodig… een persoon vóór de spiegel. Sterker nog, een persoon die ook daadwerkelijk in de spiegel kíjkt!
Vanwaar deze fascinatie voor spiegels, vraag je je misschien af? Wel, ik kwam dit weekend tot de conclusie dat reflectie in de afgelopen paar weken een terugkerend thema is, zowel in mijn werk als privé. Reflectie leidt tot nieuwe inzichten, tot een herijking van wat voor jou nu écht belangrijk is en in sommige gevallen tot nieuwe (niet altijd even makkelijke) keuzes. Om met de woorden van Einstein te spreken: ‘als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg’. Ogenschijnlijk best filosofisch voor een natuurkundige. Toch is het zo logisch als wat.
Begrijp me niet verkeerd, dit is zeker geen pleidooi voor rücksichtslose veranderingen of ondoordachte ‘ik-ga-het-roer-omgooien-acties’. Integendeel, ik pleit meer voor een regelmatige, nuchtere reflectie op jezelf, waarbij je voor jezelf eerlijk antwoord geeft op de vragen: wat vind ik belangrijk in mijn leven, waar liggen mijn prioriteiten, wat zijn mijn talenten, gebruik ik die talenten nu (op de juiste manier), krijg ik energie van de dingen die ik doe?
Aan dit lijstje bleek ik nog een vraag te moeten toevoegen: waar word ik nu écht blij van?
Met het risico dat ik nu klink als een oud wijf, ik moet bekennen dat ik dat in de loop der tijd een beetje heb losgelaten. Waar dat als kind nog heel belangrijk is, lijkt het naarmate je ouder wordt een minder grote rol te spelen – voor mij wel in ieder geval. Dingen zijn nu eenmaal niet altijd leuk / ze moeten gewoon gebeuren / ze zijn belangrijk / wie pakt het anders op / vul maar een willekeurig ander feitelijk niet ter zaken doend argument in. Terwijl als je dingen doet waar je écht blij van wordt en die dichtbij je eigen waarden liggen, dan komt de twinkeling in de ogen en vliegt het spreekwoordelijke sterrenstof in het rond. Dan komt er iets los dat veel verder gaat dan alleen maar ‘iets goed kunnen’. Dan ben je in staat om veel meer te doen dan je van tevoren bedacht had. Dan kun je écht het verschil maken…
Wanneer had jij voor het laatst die twinkeling in je ogen toen je in de spiegel keek?
